Het was een blij weerzien van gelijkgestemde zielen bij het concert van Timesbold in de Club van muziekcentrum TRIX. Na een hiatus van maar  liefst vijftien jaar, verraste de destijds populaire Americana band ons verleden jaar met een schitterend nieuw album en breidde er vandaag zelfs een Europese tournee aan vast. De laatste Belgische passage moet van 2008 geleden zijn, toen ondergetekende van Timesbold mocht genieten in de rotonde van de Brusselse Botanique, waar hij ze voor het eerst ontdekte in 2004, Timesbold regelmatig gedraaid werden op het alternatieve radioprogramma Cucamonga en in hun beginperiode zelfs getekend hadden bij het Belgische Zeal Records van Geert Mets. Duyster naam met veel plezier de radio taak over en muziek is een beetje als verliefd zijn, eens als het je te pakken heeft, laat het je niet meer los. Veel bekende gezichten dus vanavond van fans van het eerste uur, maar ook jonge Americana liefhebbers, die Timesbold geassocieerd zien met klinkende namen als The Handsome Family, Conor Oberst of andere Bonnie Prince Billy’s

Vijftien jaar is niets, grapt frontman Jason Merritt, maar we zien hem en zijn kompanen van Timesbold in de toekomst toch liever wat sneller op het voorplan treden. Het duurt ook een tijdje vooraleer de volledige band vanavond acte de présence doet, na een minutenlange double bass demonstratie van Antony Leva. Ons geduld werd dan ook dubbel beloond toon Jason Merritt het podium op wandelde met sister in arms Chantal Acda, om samen met aangrijpend matchende stemmen, het dromerige “I Hear, You Hear” aan te snijden, uit hun debuut EP bij Zeal Records in 2001, “Woe Be Gone…”, subtiel onderlegd met strijkstok strelingen op double bass. Het duo Acda-Merritt toerde in een ver verleden als eens samen met onder andere Chantal Acda’s Sleeping Dog project in het voorprogramma en op het podium is het dus ook een blij weerzien. 

Het regent walsjes vanavond en het is het weemoedige “True Believer” dat de dans mag openen, waarna “Banish The Moon” rondjes mag draaien op de virtuele dansvloer. We krijgen er maar niet genoeg van dit tollend romantische ritme en worden even later op onze wenken bediend met het eerste nummer uit Timebold’s  nieuwe album “Not Still Here”, “From Miles Below”, een mooi verhaal over de nood aan liefde en troost na een depressie . Oud en nieuw gaan mooi hand in hand en Merritt’s breekbare Americana met verfijnde teksten zijn zeker met zijn aangrijpend stemgeluid een unieke ervaring. Een eerste topper laat niet lang op zich wachten met een emotioneel gezongen en stevig door de gitaar van Tony San Marco gekruide versie van “Wicked Wheels” uit de EP “Blues For Losers” van Jason Merritt’s alter ego, Whip, strak gehouden door de ritmesessie van drummer Brud Giles en Antony Leva, gevolgd door een folkie sneer naar alle gemeneriken in “Some Awful Men”. We worden voor de eerste maal echt uit melancholisch dromenland gehaald met de vrolijk dansbare countryblues “What A Fool Am I”, dartel gestrumd op Ukelele, en het wordt voor velen moeilijk om de cowboy heupen stil te houden. Drummer Brud Giles wordt even vermist opgegeven tijdens het snikkende “Word”, uit Timebold’s titelloze debuutalbum, waar strijkstok op bas helaas het jankend en vibrerende geluid van de originele zingende zaag niet kan vervangen. Spijtig dat er nog andere bijna onmisbare instrumentale attributen zoals een pomporgel of banjo ontbreken om de songs nog organischer te doen klinken. Maar als niet te miskennen substituut krijgen we echter niet minder dan Chantal Acda, die opnieuw een schitterende vocale bijdrage levert in “Anyone’s Dream", dat gevolgd wordt door een een door Jason met mondharmonica aangeblazen feestelijke oude kraker “Wings On A Girl”, uit Timebold’s tijdloze album “Eye Eye”, heftig aangevuurd door geniaal solo gitaarwerk van San Marco. In subtiel gitaarwerk blinkt laatstgenoemde ook uit en samen met de schuifelende snaredrum van Brud Giles, overvalt ons het diepste emotionele moment van de avond in het treurende “It’s A Sag (When You Lift The World)”, waarna we als afsluiter van de reguliere set met “Longtime Men” de laatste countryfolktranen over onze wangen mogen laten rollen. 

De wereld staat op zijn kop vandaag zegt Jason Merritt in het begin van de set en wordt gedomineerd door gekken en oorlogszuchtige mensen. Ook in de afsluiter van de avond “Gospel Of Thomas” komt hij bedroefd hierop terug, maar haalt in de tekst ook aan dat kwaad enkel kan verslagen worden door het goede. “Heaven is killing that powerful man, and to kill him you must just think that you can”. Geloof verzet bergen en gelukkig heeft Jason Merritt na vijftien jaar ook het geloof in zichzelf teruggevonden. We kijken al uit naar de volgende vijftien jaar die we mogen doorbrengen met Timebold’s tijdloze, naar de keel grijpende muziek. Heaven is waiting!

Yvo Zels 

Voor meer foto's klik hier of ga naar de Instagram pagina van yvozels.